Świat yaoi - szkolne lata

-Nic mi nie jest.
Westchnął zrezygnowany spoglądając na ową filiżankę. Jakoś nigdy nie przepadał za herbatą, a to.. kawy zwłaszcza z mlekiem mu na pewno nie przypominało'. Mimo iż gest był całkiem przyjemny, nie miał zamiaru tego wypić. Może było to nieodpowiednie zachowanie jak na dyrektora, ale trudno.

Jako,że był nowym uczniem musiał się niestety zgłosić po plan zajęć do dyrektora. Swoją drogą zawsze przerażała go wizyta na dywaniku u dyrektora,chociaż dzielnie je znosił. Każdego takiego człowieka szufladkował jako wrednego i niemiłego. Tym razem nie było inaczej. Mimo tego,że nie miał ochoty wchodzić do tego gabinetu i serce mu nieco "skakało" to przemógł się i z dumne uniesioną głową wszedł do środka podchodząc zaraz bliżej biurka - Dzień dobry.

Totoyo napisał:

<wszedł ze spuszczoną głową, ze świstem rzucił dokumenty wypisujące go z tej szkoły. Miał dość. Chciał zdobyć sobie chociaż jednego przyjaciela, ale dla wszystkich okazał się zwykłą zabawką... Dlaczego on to zrobił..? No tak, przecież wyraźnie powiedział: `potrzebuję kogoś, kto mi zastąpi brata`... Na samą myśl pociekły mu łzy. Obrócił się na pięcie i wyszedł szybkim krokiem wiedząc, że dyrektor nie lubi widoku łez, zwłaszcza jego.>

Mówiłeś, że nie będzie Cię tydzień)

Alvaro napisał:

Musiało mu się zasiedzieć, bo najwidoczniej przegapił jakieś wydarzenia. Trudno się mówi. Westchnął ciężko unosząc spojrzenie w stronę nowo przybyłego. Uczeń, zapewne. Rozsiadł się wygodniej, założył nogę na nogę uśmiechając delikatnie w stronę bruneta. Pierwsze wrażenie najważniejsze.' Oparł łokcie na blacie biurka a brodę na dłoniach.
-Witam.

Już wyszedł... <nalał mu kawy>

Gabriel de Marco napisał:

Westchnął cicho patrząc an wychodzącego chłopaka. Jedynie palcami oparł się lekko o blat biurka,a na jego twarzy pojawił się słodki uśmiech,co prawda wymuszony,ale dyrektor nie musiał o tym wiedzieć - Przyszedłem zgłosić się po plan lekcji. Jestem nowym uczniem,Gabriel de Marco. - przedstawił się,bo i chyba wypadało. Mężczyzna nie był raczej wszechwidzący.

Witam. Oprowadzić Cię, Gabriel de Marco - san?

Otworzyć? <zapytał dyrektora>

Zmarszczył brwi. Kurde, powoli już się gubił w tym wszystkim. Każdy nawijał o czymś innym a on nawet nie miał pojęcia o co chodzi. Zerknął na nowego, wzdychając cicho.
-Ta.. uzupełnij to i zaraz dostaniesz swój plan.
Podrapał się po głowie, wyciągając z pod biurka niewielki dokument, który momentalnie przesunął w stronę bruneta'. Przynajmniej jak na razie jego miał z głowy. Teraz trzeba było zając się pozostałymi.
-Wejść.
Zerknął w stronę drzwi, niech włażą mówią co chcą i wynocha, bo powoli go migrena brała przez to całe zamieszanie. Jezu najpierw chcą się wypisać a potem przychodzą z nie wiadomo z czym. Skoro już składają papiery to niech trzymają się swojej decyzji a nie. Cholera! Westchnął.